🔰 مدرسه «مطالعات هایدگر» باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:
📚 درآمدی سیرشناسانه به فلسفه‌ی مارتین هایدگر
دوره‌ی نخست: از رساله‌ی دکتری تا وجود و زمان
🔸 با ارائه‌ی نیما شریف‌منش
پژوهش‌گر فلسفه و هایدگرپژوه
🕖 چهارشنبه‌ها از ۱۲ بهمن تا ۱۰ اسفند ۱۴۰۱
ساعت ۱۷ تا ۱۹
🗂 تعداد جلسات: ۵ جلسه
🧮 هزینه دوره: ۲۵۰.۰۰۰ تومان
🌐 وضعیت تشکیل: حضوری
🔍 برای اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام:
🔸 پیام در تلگرام: ۰۹۲۰۶۴۸۰۷۱۷
🔹 نام کاربری تلگرام: مدرسه‌های باشگاه اندیشه
🔸 تماس با شماره تلفن: ۰۹۱۰۹۳۷۴۰۷۷ – ۰۲۱۶۶۴۸۰۷۱۷
💬 معرفی دوره: نیما شریف‌منش
جای‌گاهِ کانونیِ فلسفه‌ی هایدگر در سده‌ی بیستم سبب شده است که بسیار درباره‌ی او بنویسند و شرح و تفسیرهایِ گوناگونی پیرامونِ او و فلسفه‌اش پدید آورند. برخی از آن‌ها تنها ستایش‌گرِ او بوده‌اند و برخی دیگر او را نکوهیده اند. دراین‌میان کم‌تر به خوانش‌هایی برمی‌خوریم که ازسویی راهی فراسویِ ستایش یا نکوهش را برگزیده باشند و ازدیگرسو فلسفه‌ی هایدگر را بر پس‌زمینه‌ی مجموعه-آثاراش خوانده باشند. بسیاری از این شرح و تفسیرها و به‌ویژه آن‌هایی که تا پایانِ دهه‌ی ۱۹۷۰ و تا پیش از چاپِ رفته‌رفته‌ی مجموعه-آثارِ هایدگر نگاشته شده‌اند، بیشتر کتابِ «وجود و زمان» را در کانونِ توجه قرار داده‌اند؛ اما توجهِ یک‌سویه بر «وجود و زمان» و هم‌زمان بی‌توجهی به بافتارِ کلّیِ فلسفه‌ی هایدگر، هم فهمِ این کتاب و هم فهمِ کلِّ فلسفه‌ی هایدگر را دشوار می‌سازد.
در این درس‌گفتار می‌کوشم خوانشی سیرشناسانه از کلِّ فلسفه‌ی مارتین هایدگر به‌دست دهم، (دشواری این کار بر هر هایدگرپژوهی آشکار ست) این‌گونه‌که ازیک‌سو «وجود و زمان» را بر بستری که از آن برآمده بررسم و ازسویِ‌دیگر هم‌‌راستا با این بررسی، چارچوب‌هایِ کلِّی دوره‌ی واپسینِ فلسفه‌ی هایدگر را نشان دهم.
چنین نگاهِ سیرشناسانه‌ای، خودْ فیلسوفانه به فلسفه‌ی هایدگر می‌نگرد و ازاین‌رو شاید در آغاز زبان‌اش اندکی برای مخاطب دیریاب باشد. بنابراین آشنایی با گفتارِ آن نیازمندِ اندکی شکیبایی و تاب‌آوری ست و فهمِ آن نیازمندِ درنگ و تأمّل است.
بخش‌بندیِ به‌کاررفته در این درس‌گفتار (هایدگرِ نخستین، هایدگرِ واپسین) تنها برای هدفی تفسیری و در کانونِ توجه قرار دادنِ “گشت” (Kehre) در فلسفه‌ی هایدگر و نیز برآوردنِ برخی از نیازهایِ مخاطب طرح شده است و‌گرنه از نگاهِ من طرحِ این بخش‌بندی در تبیینِ سیرِ فلسفه‌ی هایدگر ضروری نیست و این‌گونه نیست که هایدگر در دوره‌ای سخنی گفته باشد و در دوره‌ی دیگر چنان خلافِ آن را بر زبان رانده باشد که ناگزیر باشیم برای تبیینِ فلسفه‌اش از چند هایدگر سخن بگوییم.
