«سوگواره دکتر حبیب الله مینو»؛ دانش‌آموخته دانشگاه MIT آمریکا و استاد دانشگاه پاریس و دانشگاه خواجه‌نصیر
و عضو موسس و از اعضای حلقه اندیشمندان باشگاه اندیشه
سه شنبه، ۲۴ خردادماه ۱۴۰۱
دل نوشته
سال ۱۳۶۷ تقدیر مرا با دکتر حبیب الله مینو اشنا کرد. او دانش اموخته دانشکده فنی دانشگاه تهران و دکتری گداخت از M.I.T و استاد دانشگاه در فرانسه بود. قرار شد برای اتمام دکتری در دانشگاه پاریس شاگرد ایشان باشم. به توصیه ایشان، شاگرد یکی از دانشمندان همین رشته به نام پرفسور بوبین شدم. چون دکتر مینو اعتقاد داشت دوستی من و ایشان بجای خود، ولی استاد راهنمای من در دانشگاه پاریس باید پرفسور بوبین دانشمند بر جسته گداخت باشد. در عوض قول داد که ایران را در این دانش کمک کند. بعدها من را با «کاشیرو نیو» آشنا کرد و کتاب گداخت استاد کاشیرو نیو را با هم در سال ۱۳۷۵ به فارسی ترجمه کردیم.
پرفسور حبیب الله مینو دانشمندی بزرگ و بی‌ادعا بود. با هدیه‌ای به حج واجب رفت ومجسمه ای از نور بود. خدایش بیامرزاد. به عنوان شاگردی کوچک این مصیبت را به همه تسلیت می گویم.
حدود سی سال کشور را بدون دریافت وجه و مخصوصا دانشجویان را کمک کرد. اگر کمک های بي دریغ او نبود هیچگاه نمی شد دکتری گداخت را در کشور سامان داد. معلم، مشاور، راهنما و از همه مهمتر استاد اخلاقم بود.
خدایا او را با اولیا خودت محشورفرما. در یک جمله: «إنّا لله و إنّا إلیه راجعون». تسلیت این کوچکترین شاگرد را بپذیرید.
رضا امراللّهی
