مدرسه «مطالعات هویت» باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:
آشنایی با ۱۰ فیلسوف معاصر مطرح ترکیه
با ارائه‌ی میثم قهوه‌چیان (دبیر مدرسه «مطالعات هویت» باشگاه اندیشه)
پنجشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۲
ساعت ۱۸
📝 درباره‌ی نشست
ترکیه به عنوان همسایه غربی ایرات تشابهات فراوانی با ایران دارد. از مهم‌ترین این نزدیکی‌ها داشتن یک سنت مشترک است که موجبات تاملات فلسفی و نظری فربه در خصوص سنت و تجدد در این کشور شده است. از این رو شناخت فلسفه امروزین این کشور می‌تواند ما را در غنی‌سازی تاملات نظری در عالم تجدد و در ذیل بحث سنت و تجدد توانمند سازد.
در نشست حاضر تلاش خواهد شد تا گزارشی از زندگی، آثار، مسائل و جایگاه نظری و اجتماعی ۱۰ فیلسوف معاصر مطرح در ترکیه ارائه شود. این ده فیلسوف عبارتند از ایلحان اینان، علی تکین، حسن‌علی یوجل، حسین آتای، محمد عاکف آیدین، شریف ماردین، ابراهیم کالین، محمدعلی آیدین‌لار، احمد اینام و رجب آلپیاغلی.
📝 گزارش مختصر
نشست «آشنایی با ۱۰ فیلسوف معاصر مطرح ترکیه» با ارایه‌ی میثم قهوه‌چیان پژوهشگر فلسفه و دبیر مدرسه مطالعات هویت روز ۱۸ خرداد ۱۴۰۲ به همت مدرسه مطالعات هویت باشگاه اندیشه برگزار شد. گزارش مختصر این نشست را در ادامه می‌خوانید:
اگر بپذیریم که فلسفه با تاریخ فلسفه نسبتی جدایی‌ناپذیر دارد، نسبت آن با پراکندگی جغرافیایی را نیز می‌توان مطرح کرد، به این معنا که فلسفیدن در پهنای جغرافیایی بخشی از فلسفیدن است و باید به آن آگاهی یافت.
مسائل مشترک میان ایران و منطقه و از جمله ترکیه ما را بر آن می‌دارد تا نیم‌نگاهی به فلسفه در همسایگان خود بیاندازیم تا از سیر فلسفه در همسایگان‌مان آشنا شویم.
پیشرفت ترکیه در حوزه‌های مختلف نیز انگیزه‌ای است برای نگاه به فلسفه در این کشور زیرا اگر توسعه و تجدد روبنا باشد، فلسفه در زیربنای آن قرار دارد. در خصوص زیربنا و روبنا می‌توان چون چرا کرد اما بی‌شک نمی‌توان از ارتباط فلسفه و تجدد و توسعه تن زد. این رابطه زیربنا و روبنا مورد تاکید رضا داوری‌اردکانی است و به عنوان مقدمه توجه به فلسفه در ترکیه می‌توان از آن بهره گرفت.
باری در جلسه آشنایی با ۱۰ فیلسوف مطرح ترکیه به بررسی اجمالی زندگی، اندیشه‌ها و آثار حیلمی ضیا اولکن، حسن‌علی یوجل، موباهات تورکر کویل، نورتین توپچی، تقی‌الدین منگوش‌اوغلو، ابراهیم کالین، ایوآننا کوچورآدی، ماجید گوکبرگ، نصرت خضر، آیدین سایلی پرداخته شد.
این اندیشمندان کمابیش اومانیست هستند و یا توجه ویژه‌ای به انسان دارند. آنها حتی اگر منتقد غرب باشند، که برخی به جد هستند، توجه ویژه‌ای به جایگاه انسان در جهان دارند. ارتباط گسترده با دانشگاه‌های مطرح فلسفه دیگر خصوصیت فلسفه ترکیه است. این ارتباط همچنین به همکاری وثیق با یونیسفت نیز کشیده شده است. دیگر ویژگی فلسفه ترکیه نقش آن را نیز باید در نقش پر رنگ آن در دولت ترک دید. عنایت آتاتورک به اعزام برای تحصیل در فلسفه و نقش برخی از متفکران در نهادهای فرهنگی این کشور از این دست است.
📝 گزارش مشروح
نشست «آشنایی با ۱۰ فیلسوف معاصر مطرح ترکیه» با ارایه‌ی میثم قهوه‌چیان پژوهشگر فلسفه و دبیر مدرسه مطالعات هویت روز ۱۸ خرداد ۱۴۰۲ به‌همت مدرسه مطالعات هویت باشگاه اندیشه برگزار شد. گزارش مشروح این نشست را در ادامه می‌خوانید:
اگر بپذیریم که فلسفه با تاریخ فلسفه نسبتی جدایی‌ناپذیر دارد، نسبت آن با پراکندگی جغرافیایی را نیز می‌توان مطرح کرد، به این معنا که فلسفیدن در پهنای جغرافیایی بخشی از فلسفیدن است و باید به آن آگاهی یافت.
مسائل مشترک میان ایران و منطقه و از جمله ترکیه ما را بر آن می‌دارد تا نیم‌نگاهی به فلسفه در همسایگان خود بیاندازیم تا از سیر فلسفه در همسایگان‌مان آشنا شویم.
پیشرفت ترکیه در حوزه‌های مختلف نیز انگیزه‌ای است برای نگاه به فلسفه در این کشور زیرا اگر توسعه و تجدد روبنا باشد، فلسفه در زیربنای آن قرار دارد. در خصوص زیربنا و روبنا می‌توان چون چرا کرد اما بی‌شک نمی‌توان از ارتباط فلسفه و تجدد و توسعه تن زد. این رابطه زیربنا و روبنا مورد تاکید رضا داوری‌اردکانی است و به عنوان مقدمه توجه به فلسفه در ترکیه می‌توان از آن بهره گرفت.
باری در جلسه آشنایی با ۱۰ فیلسوف مطرح ترکیه به بررسی اجمالی زندگی، اندیشه‌ها و آثار حیلمی ضیا اولکن، حسن‌علی یوجل، موباهات تورکر کویل، نورتین توپچی، تقی‌الدین منگوش‌اوغلو، ابراهیم کالین، ایوآننا کوچورآدی، ماجید گوکبرگ، نصرت خضر، آیدین سایلی پرداخته شد.
این اندیشمندان کمابیش اومانیست هستند و یا توجه ویژه‌ای به انسان دارند. آنها حتی اگر منتقد غرب باشند، که برخی به جد هستند، توجه ویژه‌ای به جایگاه انسان در جهان دارند. ارتباط گسترده با دانشگاه‌های مطرح فلسفه دیگر خصوصیت فلسفه ترکیه است. این ارتباط همچنین به همکاری وثیق با یونیسفت نیز کشیده شده است. دیگر ویژگی فلسفه ترکیه نقش آن را نیز باید در نقش پر رنگ آن در دولت ترک دید. عنایت آتاتورک به اعزام برای تحصیل در فلسفه و نقش برخی از متفکران در نهادهای فرهنگی این کشور از این دست است.
حلمی ضیا اولکن (1901-1974)
حیلمی ضیاء اولکن در استانبول به دنیا آمده است. پس از فارغ التحصیلی از دانشکده علوم سیاسی دانشگاه استانبول، به مطالعاتی درباره تاریخ فکری ترکیه پرداخت. پس از اینکه مصطفی کمال اتاتورک او را برای تحقیقات به آلمان فرستاد، پس از بازگشت به کشور، به عنوان دستیار ارشد در کرسی تاریخ فکری ترکیه دانشکده ادبیات دانشگاه استانبول منصوب شد. بر اساس تحقیقاتی که انجام داده، به عنوان استاد فلسفه، جامعه شناسی و هنر و در نهایت به عنوان استاد عادی منصوب شد.
او با کارهایش در حوزه وجودشناسی، در فلسفه شناخته شد. ابتدا تحت تاثیر دورکهایم، ضیا گوک‌آلپ و له پله بود. در برحه‌هایی از زندگی‌اش به مارکسیسم گرایش یافت اما بعدها رساله‌ای در رد مارکسیسم نوشت. اولکن تمایز فرهنگ و تمدن را رد می‌کند و اصالت فرد و اومانیسم در فلسفه‌اش پر رنگ است. او فلسفه را به عنوان اولین علم تعریف کرده است. فلسفه به نظر او، بررسی عمیقی از زمینه پدیده‌هاست و اولین علم قطعی است. او بر این تأکید دارد که فلسفه باید از افکار دگماتیک پاک شده و به سمت حقیقت هدایت شود. اولکن فلسفه خود را با تشریح بحث‌های فیلسوفانی که در تاریخ کشور جایگاه خود را داشته‌اند، بنا می‌نهد. او بر روی فکر ترک و اسلامی تمرکز کرده و در بحث‌هایی که بر روی این موضوعات صورت گرفته، منطق را به کار برده است. این فیلسوف ترک باور دارد که آثار فکری معاصر باید خوانده شوند و محتویات آنها با ایمان ارزیابی شوند. علاوه بر کارهای دانشگاهی، او بسیاری از کتاب‌ها نیز نوشته است. “وجود و شدن”، “اخلاق عشق”، “وطن پرستی انسانی”، “تاریخ فکر ترک”، “آنتولوژی فیلسوفان ترک”، “متافیزیک”، “ابن خلدون”، “فکر اسلامی”، “مقدمه ای بر فلسفه” و “تاریخ فلسفه اسلامی” از جمله کتاب‌هایی هستند که نوشته اوست.
تقی‌الدین منگوش‌اوغلو (۱۹۰۵-۱۹۸۴)
او در دانشگاه برلین آلمان در رشته های فلسفه، فیزیک و شیمی تحصیل کرد و در مورد هوسرل و شلر پایان‌نامه خود را نوشت. پس از بازگشت به وطن، کار خود را به عنوان استاد دانشگاه استانبول ادامه داد و به عنوان استاد فلسفه بازنشستگی گرفت. تقی‌الدین منگوش‌اوغلو با کارهایش در زمینه ارزش، مشهور شده و تحت تأثیر جریانات جدید انتولوژی و فنومنولوژی قرار گرفته و در این زمینه درس داده است.
او به مسأله اینکه انسان چیست، علاقه زیادی داشته و انسان را در زمینه آنتولوژیک یک هستی آنتروپلوژیک تعریف کرده است. به نظر او، انسان وجودی است که ارزش‌هایی را ایجاد می‌کند و در پرداختن به این ارزش‌هست که انسانیت او متجلی می‌شود. انسان مسئولیت اعمال خود را بر عهده دارد و برای بودن به عنوان فرد، باید این مسئولیت را بپذیرد.
او کتاب هایی مانند “مقدمه‌ای بر فلسفه”، “مسئله انسان در کانت و شلر”، “ارزش‌های ثابت و رفتارهای تغییرپذیر”، “آنتروپولوژی فلسفی”، “فنومنولوژی و نیکولای هارتمان”، “انسان و حیوان» و آثار دیگری دارد. منگوش‌اوغلو همچنین آثاری از هارتمان و شلر را به ترکی ترجمه کرد.
ماجیت گوکبرک (1908-1993)
ماجیت گوکبرک در سال 1908 در سلانیک به دنیا آمد. پس از فارغ التحصیل شدن از دانشکده فلسفه دانشگاه استانبول، در دانشگاه برلین در آلمان دکترا را گرفت. پس از بازگشت به ترکیه، در دانشگاه استانبول که فارغ التحصیل شده بود، درس فلسفه را تدریس کرد. گوکبرک با کارهای خود در زمینه تاریخ فلسفه و همچنین زبان و اندیشه شناخته شد. او بر مسئله زبان و معرفت در تاریخ ترکیه متمرکز گردید. گوکبرک تلاش کرد تا به ساده‌سازی زبان فلسفه در ترکی بپردازد، اصطلاحات فلسفی در ترکی جعل کند و مفاهیم فلسفی را طبقه‌بندی کند.
ماجیت گوکبرک که برای سال‌ها ریاست کانون زبان ترکیه را برعهده داشته است، معتقد است که یکی از وظایف فلسفه برای تقویت فرهنگ، ارائه آگاهی عصر جدید به مردم در راستای روشنایی بخشی است. گوکبرک می‌گوید که در زمان‌های بحرانی، وظیفه فلسفه، روشنگری اجتماعی است، زیرا فلسفه درون زندگی است و به درک کامل حقیقت کمک می کند. او معتقد است که فلسفه در ترکیه به توسعه کشور کمک کرده است و ترکیه باید مانند غرب، از چندین مرحله اجتماعی عبور کند. از جمله آثار مهم فلسفی وی که در حکم منبع برای این حوزه می‌باشد، کتاب “تاریخ فلسفه” است. به علاوه، از کتاب‌های دیگر این فیلسوف ترک می‌توان به “زبان متغیر و دنیای متغیر”، “فیلسوفان باستان آناتولی غربی”، “فلسفه روشنگری، انقلاب ها و اتاتورک” و “دیدگاه تاریخی کانت و هردر” اشاره کرد. او در کتاب زبان متغیر و دنیای متغیر می‌نویسد: زبان که در به وجود آمدن اندیشه اولین خاستگاه است، از گویشوران جدا نیست، زبان با توسعه تمدن تغییر می‌کند و خودش را نو می‌سازد. از سوی کانون فلسفه ترکیه هر سال جایزه‌ای به نام ماجیت گوکبرک در حوزه فلسفه اعطا می‌شود.
موباهات تورکر کویل (1927)
او در آنکارا به دنیا آمده است. وی در بخش فلسفه دانشکده دانشگاه آنکارا به عنوان یک محقق فلسفه فعالیت کرد. او به عنوان رئیس دانشکده تاریخ فلسفه منصوب شد. موباهات کویل بر روی توسعه تاریخی فلسفه تفکر کرد. او بر روی تعامل فرهنگی تأکید دارد. او می‌گوید که فلسفه در واقع از شگفتی مقابل طبیعت به وجود آمده و در یونان باستان شکل نگرفته است. او سعی کرد که در زمینه‌های مختلف نشان دهد چه قدر فرهنگ ترکیه باستانی و غنی است.
تا به حال فقط فرهنگ غرب و یونان باستان مورد بررسی قرار گرفته بود و تنها به اهمیت این فرهنگ‌ها اشاره شده بود. اما کویل با تحقیقات خود تلاش کرد که این قضیه را کنار بگذارد و نشان دهد که فرهنگ ترکیه نیز به طور قابل توجهی در فرهنگ جهانی مشارکت دارد. او به طور مرتبط فکر ترکی را با فکر میان‌رودانی و سومری ارتباط معنادار می‌دارد.
کویل در سازمان‌های بین المللی علمی فعالیت کرد. او برای تدریس در دانشگاه ها دعوت شده، به کنفرانس‌ها و کنگره‌های مختلف شرکت کرده و ترکیه را نمایندگی کرده است. برخی از کتب او توسط انتشارات یونسکو منتشر شده است. برخی از آثار او به بسیاری از زبان ها ترجمه شد. به دلیل کارهایش در سال 1994 او با جایزه خدمات برجسته انجمن علم و ادبیات ترکیه مورد تقدیر قرار گرفت. آثار کویل شامل “مناسبات فلسفه و دین در سه سنت پی در پی”، “آموزه های وجودی و فکری ارسطو و فارابی”، “مقدمه‌ای بر فلسفه” و “تاریخ فکر ترکیه” می‌باشد.
نورتین توپچو (1909-1975)
او در استانبول متولد شد. او بورس تحصیلی وزارت آموزش را دریافت کرد. پس از اخذ مدرک لیسانس در فرانسه، دکترای خود را در دانشگاه سوربن دریافت کرد. پایان‌نامه‌اش «اخلاق عصیان» نام داشت. توپچو در خصوص حلاج، مولانا و یونس امره مطالعاتی را انجام داد و منتسب به طریقت نقشبندیه بود. پس از بازگشت به کشور، عنوان دوچنت را از دانشگاه استانبول دریافت کرده است. در فلسفه نورتین توپچو، دیدگاه‌های اخلاقی در مرکز توجه قرار دارند. فلسفه او بر اساس حرکت بود که در این جا از موریس بلوندل فرانسوی تاثیر گرفته بود. او دیدگاه‌های متضاد اخلاقی را مورد انتقاد قرار داد. اساس فلسفه اخلاقی او، مفهوم “حرکت” بوده و حرکت، حالت درونی فکر است.
به نظر توپچو، طبیعت انسان از روح، اراده و ایمان تشکیل شده است. انسان باید احساس شور داشته باشد البته نه در آن حد که طبیعت او را به هم بزند. چون چنین شوری، انسان را به سوی بی‌پایان هدایت می کند. این وضعیت، جستجوی بی‌پایان انسان است. نورتین توپچو، حرکت آگاهانه انسان را به عنوان یک حرکت ایدئالیستی می‌بیند و از نظر دیدگاه‌های اخلاقی آن را “اخلاقی انقلابی” نامیده است.
اخلاقی انقلابی، استفاده از عقل و اراده آزاد انسان با رعایت ایمان و مسئولیت است. به نظر او، اگر فرد از اراده آزاد خود و عقل استفاده کند، توانایی روشنگری و از بین بردن تاثیرات ناهنجار در جامعه را خواهد داشت. کتاب‌های برجسته نورتین توپچو شامل “ترکیه فردا”، “فلسفه”، “برگسون”، “فلسفه حرکت وجود”، “هست بودن”، “منطق”، “مولانا و عرفان”، “فرهنگ و تمدن” و “بیگانه” هستند.
آیدین سایلی (1913-1993)
آیدین سایلی، اصالتاً اهل قاضی انتپ است و در استانبول متولد شد. در زمان برگزاری آزمون صلاحیت در دبیرستان آنکارا، مصطفی کمال اتاتورک که در آنجا حضور داشت، پس از دیدن پاسخ‌هایی که آیدین سایلی به سوالات داده بود، از او می‌خواهد در آزمون‌های اعزام به خارج از کشور شرکت کند. سایلی که موفق به ورود به دانشگاه هاروارد شد، مدرک کارشناسی ارشد و دکترا را در این دانشگاه به دست آورد. او با پایان‌نامه‌ای به نام “علم عرب و اسلام”، اولین فردی بود که در حوزه تاریخ علم در دانشگاه هاروارد، مدرک دکترا را کسب کرد. پس از بازگشت به ترکیه، در دانشگاه آنکارا، دانشکده زبان، ادبیات و جغرافیا، در رشته فلسفه، درس تاریخ علم را تدریس کرد. حوزه کاری او، فعالیت‌های علمی جهان ترک-اسلام است که باعث شده است تا کارهای او در این زمینه، در ادبیات فلسفی جهان محل توجه باشد. او به معادل‌سازی اصطلاحات علمی در ترکی پرداخت، بر روی مناسبات علمی عثمانی و غرب و علل عقب‌ماندگی جوامع اسلامی اندیشید.
آیدین سایلی همچنین در پروژه “تاریخ تمدن‌های آسیای مرکزی” سازمان یونسکو شرکت کرد. او به عنوان عضو افتخاری انجمن متخصصان شرقی در آلمان انتخاب شد. کنسولگری لهستان در سال 1973 به مناسبت پنج‌صدمین سالگرد تولد کوپرنیک، به سایلی مدال کوپرنیک را به خاطر اثرش درباره کوپرنیک به او اهدا کرد. آیدین سایلی آثار بسیاری از آثار خود را به جا گذاشته است، از جمله: “تاریخ علم: علم بهترین راهنمای زندگی است”، “ریاضیات، اخترشناسی و طب در مصریان و مزوپتامیایی‌ها”، “تقدیم به بیرونی”، “علم، فرهنگ و زبان آموزشی به عنوان زبان ترکی”، “تقدیم به ابن سینا به مناسبت هزارمین سال تولد” و “نیکولا کوپرنیک و اثر بزرگش”.
حسن علی یوجل (۱۸۹۷-۱۹۶۱)
وی در استانبول متولد شده است. تحصیلات ابتدایی، متوسطه، دبیرستان و دانشگاه خود را در استانبول به پایان رساند. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در بخش فلسفه دارالمعلمین عالیه (دانشکده آموزش دانشگاه مرمره) به پایان رسانده و در مدارس مختلف استانبول به عنوان معلم فلسفه فعالیت کرد. فلسفه حسن علی یوجل بر پایه مفاهیم آزادی، آموزش و انسان‌گرایی استوار است.
از نظر یوجل آزادی را به عنوان “ایدئال، مقصد و هدف” برای انسان و جامعه مشخص می‌کند. فقط با شروع انسان به تفکر خود، می‌توان درباره آزادی صحبت کرد. برای او، آزادی ویژگی “تفکر، فهمیدن و درک” را دارد. سیستم آموزشی باید ابتدا به انسان اجازه دهد تا به تنهایی فکر کند. یوجل در حالی که به گسترش شخصیت انسان اشاره می‌کند، بر آزادی فردی تأکید می‌کند. در فکر حسن علی یوجل، مفهوم آزادی مربوط به احترام به انسان و پایبندی به اصول آموزش و انسان‌گرایی است. در یک کشور که این شرایط فراهم باشد، انسان‌هایی با هر نوع افکاری می‌توانند در کنار هم زندگی کنند. از نظر یوجل یک متفکر در تناسب با آزادی، فرد و جامعه را یکی ساخته و رفتاری اومانیست و انتقادی از خود نشان می‌دهد.
انسان‌گرایی باید به گونه‌ای باشد که از نخبه‌گرایی و جدایی بین انسان‌ها جلوگیری کند و به آموزش و آزادی آنها توجه کند. به طور خلاصه، می‌توان گفت که فکر کننده در مورد آزادی، نگرش انسان‌گرا و انتقادی دارد. علاوه بر کتاب‌های “الفبای فلسفه”، “منطق”، “آزادی، دوباره آزادی”، “آموزش متوسطه در ترکیه” و “گوته: رمان یک نابغه”، وی کتاب‌های مختلفی در زمینه زبان، فرهنگ و تاریخ نیز دارد. در دوران خدمت خود به عنوان وزیر آموزش و پرورش، او بخش ترجمه را راه‌اندازی کرد و در زمینه فلسفه و ادبیات ترجمه‌هایی انجام داد.
نصرت خضر (۱۸۹۹-۱۹۸۰)
وی در استانبول متولد شد. در آلمان و در زمینه‌های فلسفه، ریاضیات و فیزیک تحصیل کرد اما مدرکی نگرفت. در سال ۱۹۳۴، در دانشکده ادبیات دانشگاه استانبول به تحقیقات علمی پرداخت. به تدریس فلسفه علم و پوزیتیویسم منطقی در دانشکده زبان و تاریخ و جغرافیا در آنکارا ادامه داد. همچنین، در دانشگاه حاجت تپه و اودتو درس داده و در کانون تاریخ ترکیه به عنوان مشاور فعالیت کرده است.
نصرت خضر، باور دارد که فلسفه و علم زبان خود و مفاهیم خاص خود را دارند. او می‌گوید که فعالیت‌های سیستماتیک انسان مانند فلسفه و علم زبان و مفاهیم خاص خود را دارند. خضر که معتقد است فلسفه تحلیلی و علم پیشنهادهای خود را با تجزیه و تحلیل می‌کند، معتقد است که فلسفه فقط به این مسئله محدود نمی‌شود.
او معتقد است که آنالیز فلسفی تنها برای شناخت قسمت‌ها مفید بوده، اما در کلیت روش دیالکتیک مفید است. او باور دارد که روشی که به خاطر علاقه به روش به یک پوزیسیون ایستاده باشد، تنها در شناخت قسمت‌ها مفید است. خضر با کتاب «نوشته‌های فلسفی» جایزه سال ۱۹۷۷ کانون زبان ترکیه را کسب کرد. در کنار تعداد زیادی از تحقیقات علمی، او کتاب‌هایی از نیچه و اراسموس را ترجمه کرده، و کتاب «یادداشت‌های فلسفی» را نگاشت. دو اثر «فلسفه در نور علم» و «باقیمانده‌ها» به نام او و پس از مرگش منتشر شدند.
ایونا کوچورادی (۱۹۳۶)
ایوآننا کوچورادی در استانبول متولد شد. پس از فارغ التحصیل شدن از دانشکده فلسفه دانشگاه استانبول، برای مدتی به عنوان دستیار در همین دانشگاه کار کرد. پس از دریافت مدرک دکترا، چند سال در دانشکده ادبیات دانشگاه اتاتورک درس فلسفه و زبان لاتین داد. کوچورادی با مطالعات خود در زمینه فلسفه انسان، به عنوان استادیار حرفه‌ای شناخته شد و در حال حاضر همچنان در زمینه فلسفه ارزش‌ها فعالیت می‌کند. کوچورادی موسس و رییس گروه فلسفه دانشگاه حاجت‌‌تپه در بازه زمانی 1969 تا 2003 بود. او همچنین عضو هیئت امنای دانشگاه کوچ ترکیه بوده و جایزه ویژه سناتو دانشگاه اودو را در سال 2015 دریافت کرده است. در سابقه کاری او همکاری با یونیسف نیز به چشم می‌خورد. او مسئله آزادی را از دیدگاه اخلاقی بررسی کرده و در قالب جریان فلسفی وجودگرایی به جستجوی پاسخ‌های آن پرداخته است.
ایونا کوچورادی، می‌گوید که وجود مقدم بر ذات است و آزادی که انسان به این جوهر می‌افزاید، بعداً شکل می گیرد. او بر این باور است که تنها برخی از افراد می‌توانند به آزادی دست یابند. او بر خلاف سارتر، که فکر می‌کند آزادی یک خصوصیت انسانی است، آزادی را به عنوان یک امکان وجودی می‌بیند. او می‌گوید که همه افراد با ارزش‌ها عمل نمی‌کنند و این را در زندگی خود نشان نمی‌دهند.
کوچورادی، تا سال 1980 در جمع بنیانگذاران انجمن فلسفه ترکیه بوده و در آنجا به عنوان دبیرکل و سپس رئیس انجمن فعالیت داشت. او همچنین عضو هیئت مدیره اتحادیه بین المللی انجمن‌های فلسفی بوده و در نهایت به عنوان رئیس اتحادیه منصوب شد. او همچنین اولین زن رئیس این اتحادیه بوده است. ایوانا کوچورادی هنوز هم به عنوان رئیس انجمن فلسفه ترکیه و رئیس مرکز تحقیقات و کاربردی حقوق بشری در دانشگاه مال‌تپه فعالیت دارد.
کوچورادی دارای بسیاری از جوایز از جمله “مدال گوته” است. علاوه بر این، او بسیاری از مقالات علمی را به چاپ رسانده و کتاب هایی با عناوینی مانند “تراژیک در ماکس شلر و نیچه”، “نیچه و انسان”، “شوپنهاور و انسان”، “آموزش فلسفه در دبیرستان های ما”، “انسان و ارزش ها: مسئله ارزش”، “نگاه به هنر از دیدگاه اخلاقی”، “مسائل روز جامعه” و “فلسفه انسان در قرن بیستم” نوشته است.
ایبراهیم کالین
کالین در سال 1992 لیسانس خود را در رشته تاریخ ادبیات از دانشکده ادبیات دانشگاه استانبول اخذ کرد. کارشناسی ارشد خود را در تاریخ فلسفه و تفکر اسلامی از دانشگاه مالزی گرفت و در رشته فلسفه تطبیقی و علوم انسانی دانشگاه جورج واشینگتن دکترای خود را با تز «امکان اپیستمولوژی ضد سوبژکتیو و نظریه شناخت ملاصدرا» اخذ کرد. او در موقوفه دیانت ترکیه پژوهش‌هایی را انجام داد. او از سال 2009 وارد سیاست شد و به عنوان یکی از مغزهای متفکر حزب عدالت و توسعه فعالیت کرده است. پس از انتخابات اخیر ریاست جمهوری او مسئول سازمان امنیت ترکیه (میت) شد.
کالین معتقد به سازگاری اسلام و دموکراسی است. از نظر او اسلام چارچوبی برای ارزش‌های دموکراتیک مثل عدالت، برابر و حقوق بشر فراهم کرده است. همچنین او مایل به پذیرش گفتگوی تمدن‌ها به جای جنگ میان آنهاست. از نظر کالین فلسفه اسلام و غرب دارای دو سنت متفاوت می‌باشد. کالین بر آن است که در معرفت‌شناسی اسلامی وحی به عنوان منبع معرفت در کنار عقل و مشاهده پذیرفته شده است در حالی که معرفت غربی عقل و تجربه را منبع معرفت می‌داند. همچنین او مخالف سکولاریسم است. کتاب‌های کالین عبارتند از «اسلام و غرب»، «هستی و ادراک، نظریه شناخت ملاصدرا»، «من، دیگری، ماورا» مدخلی بر تاریخ روابط اسلام و غرب»، «عقل و فضیلت: مخیله جمعی ترکیه»، «بربر، مدرن، مدنی»، «پرده و معنا» و «زیر سقف آسمان».
صوت نشستِ «آشنایی با ۱۰ فیلسوف معاصر مطرح ترکیه»
ویدئوی نشستِ «آشنایی با ۱۰ فیلسوف معاصر مطرح ترکیه»
