مدرسه «مطالعات هویت» برگزار می‌کند:
نشست دین باز و دین بسته: آیا علامه جعفری فهمی از هویت جهان مدرن داشت؟
با حضور دکتر سیدجواد میری
پنجشنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۱
📝 درباره‌ی نشست: میثم قهوه‌چیان
عنوان نشست حاضر دین باز و دین بسته است که در آن به این مسأله خواهیم پرداخت که صورت‌بندی علامه جعفری از معرفت دینی چگونه می‌تواند به ما در فهم دین در حاکمیت دینی یاری کند. چرا فقه در اقالیم معرفتی علامه جعفری نیست و این فقدان چه ربطی به باز و بسته بودن فهم ما از دین دارد. فقه بالذات با امر عام نسبت ندارد؛ بلکه با امر جزیی مرتبط است. برای فهم دین از منظر گشوده و باز باید به امر اخلاقی از منظر اخلاق شمول‌گرا بپردازیم و نسبت این با فهم علامه جعفری از دین باز و دین بسته موضوعی است که در این نشست به آن خواهیم پرداخت.
گزارش مختصر
- برخی معتقدند علامه جعفری با توجه به انتولوژی قدمائی نمی‌تواند در خصوص دین باز و دین بسته چیزی بگوید. اما چطور او از سنت‌های دیگر غربی نقل‌قول و استفاده مکرر کرده است؟
- فهم علامه از مناسبات دین و مدرنیته فهمی متفاوت از دیگر متألهین شیعه معاصر است.
- معرفت دینی علامه جعفری گشوده به معرفت جهانی است. از نگاه او اگر پاسخی برای نقدهای کانت، هگل و هایدگر نداشته باشیم باید پذیرفته شود.
- در اقالیم معرفت دینی از نظر علامه، فقه جایی ندارد. نگاه فقهی در بهترین حالت، امر خاص رو صورت‌بندی می‌کند. ما برای صورت‌بندی امر معنوی نیازمند اخلاق جهان‌شمول هستیم.
- ابتناء حکومت بر فقه باعث شده است تا حالتی تدافعی به عرف‌های جهانی ایجاد شود و این باعث تضادهای بسیاری در سیاست و فرهنگ اجتماع شده است.
صوت نشستِ «دین باز و دین بسته: آیا علامه جعفری فهمی از هویت جهان مدرن داشت؟»
