مدرسه «مطالعات هویّت» باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:
نشست «بررسی جایگاه علم در چارچوب نظری حیات معقول»
با حضور دکتر سیدجواد میری (عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی)
پنجشنبه ۲۷ مرداد ۱۴۰۱
📝 دربارۀ نشست: میثم قهوه‌چیان
در این نشست به مبحث علم از منظر علامه جعفری پرداخته خواهد شد. پرسش‌های اصلی میری آن است که مفهوم علم در نزد علامه چیست و نسبت آن با حیات معقول مورد نظر او چگونه مورد صورت‌بندی نظری قرار گرفته است؟ آیا خوانش علامه جعفری از علم می‌تواند به نوعی سازمان علم در ایران را ارتقا دهد؟ یا اساسا علامه فهم دقیقی از علم به مثابه Science نداشته است. اگر قائل به این باشیم که علامه جعفری برداشت و فهم نظری از علم به مثابه Science داشته است، آن برداشت چه نسبتی می‌تواند با چارچوب نظری و حیات معقول از نظر او داشته باشد. آیا می‌توان نظریه حیات معقول علامه جعفری را در نسبت با مقوله علم، نوعی خوانش انتقادی از جایگاه علم در مدنیت و جهان‌بینی مدرن قلمداد کرد یا اینکه اساسا مباحث علم علامه ربطی به جایگاه Science به مثابه مقوله‌ای مستحدثه ندارد.
📝 گزارش مختصر
- سنت از دیدگاه علامه جعفری یک سنت فکری زنده، بالنده و پویاست؛ آن هم فارغ از نقدهایی که می‌توان به درستی یا کارآمدی آن وارد کرد.
- متفکران شرقی به جای آن‌که مستقل بیندیشند از تولیدات شرق‌شناسی در دفاع از خود استفاده کرده‌اند.
- علامه جعفری هم در این چارچوب مواجه انتقادی با علم تجربی نداشته و پرسش جدیدی از علم و تعرض تکنولوژی به هویت انسانی نکرده است.
- روزنه‌ای که علامه جعفری در خصوص علم ایجاد می‌کند اشاره به عدم تضاد میان علم و دین در اسلام است، بر خلاف مسیحیت که چنین تعارضی را تصور می‌کرد.
- باید از علامه جعفری پرسید آیا امکان دارد ارباب دین به خاطر منافع خود با علم مدرن نسبت پیدا کنند؟
- علامه در پی پاسخ به خودباختگان است، ولی از پرسش اصلی در خصوص علم غفلت می‌کند.
- حوزه علمیه امروز قدرت اندیشیدن به آینده بشریت را ندارد و تمام مسائل را در چارچوب اعتقادی می‌بیند که قالب شبهه پیدا می‌کند و از نسبت با سنت زنده غافل است.
صوت نشستِ «بررسی جایگاه علم در چارچوب نظری حیات معقول»
ویدئوی نشستِ «بررسی جایگاه علم در چارچوب نظری حیات معقول»