📝 رضا کیانیان
تئاتر هنر گفتگوست، حتا اگر تکگویی باشد. همیشه میان اثر هنرمند و مخاطب گفتگویی درونی ایجاد میشود، اما در تئاتر گفتگویی زنده میان هنرمند و تماشاگر رخ میدهد. رخبهرخ. در ایران، تئاتر یکی از پرمخاطبترین هنرهاست. حتا در مقایسه جهانی هم ما ایرانیها، هم تولید و هم تماشاگران بسیار زیادی داریم. کارگردانان، بازیگران و طراحان بزرگی در تئاتر ما حضور دارند که در سطح بینالمللی حرف برای گفتن دارند و ستایش شدهاند. اما مجالس قانونگذاری و دولتهای ما هیچگاه قدر این گوهر را ندانستند. چون نمیشناسند اش.. و البته دوستدارش هم نیستند. چون تئاتر هنری ست چالشبرانگیز. انسان را با خودش روبهرو میکند. سؤال ایجاد میکند و پاسخ میطلبد. هیچگاه مجالس بودجهای شایسته و دولتها پشتیبانی ِدرخوری از تئاتر نداشتند. خیلی دور نرویم. در همین دوران کرونا و اعتراضات اخیر هیچ کمک و پشتیبانیای از بروبچههای تئاتر نشد. با اینکه کارشان کامل تعطیل بود و درآمدی نداشتند! آیا مجلس و دولت به این اندیشیدند؟ اگر هم اندیشیدند بودجهای که اختصاص دادند از صدقه کمتر بوده. انگار تئاتر فرزند ناتنی این مرزبوم است و بروبچههای تئاتر فرزندان این سرزمین نبودند و نیستند. از اینجا به بعد را میخواهم با زبان حوزوی برای مجلسیان و دولتیان بنویسم. برادران! تئاتریها، مِنبَریهای مدرن هستند. آنچه در منابر سنتی برای روشنگری گفته میشد، امروز و در دنیای معاصر روی صحنههای تئاتر و بر پردههای سینما گفته میشود. یک منبر چند ده مخاطب دارد، اما تئاتر چند صد مخاطب و سینما و تلویزیون چند میلیون مخاطب دارند. سالنهای تئاتر و سینما، مساجد معاصر هستند. با اینکه تئاتر مادر فیلم و سریال است، دولتها در این سالها چند سالن تئاتر ساختهاند؟ بشمارید و با تعداد ساختمانهای مساجد مقایسه کنید!. برخی افراد در مجالس و دولتهای ما با تئاتر مخالفند! چون میگویند تئاتر محل مفسده است. پاسخ میدهم بله میتواند باشد . اما یادتان باشد، مسجد ضرار هم داشتیم که محل مفسده بوده. برادران! ذات مسجد و سالن تئاتر و سینما، پاک هستند. اگر رشد مملکت را میخواهید، اگر رشد فرهنگی میخواهید ، موانع رشد تئاتر را از میان بردارید، سالن تئاتر بسازید و بودجه تئاتر را افزایش دهید.